Dzień 1
Jaki materiał jest najbardziej wytrzymały na Ziemi?
To CrCoNi, czyli stop chromu, kobaltu i niklu, którego wytrzymałość w pobliżu temperatury ciekłego helu (- 253) wynosi 500 megapaskali. Materiał ma badzo wysoką plastyczność, czyli łatwo go kształtować, a jednocześnie jest niespotykanie odporny na pękanie. Własności te poprawiają się wraz ze spadkiem temperatury, co jest niezwykłe, gdyż w większości materiałów efekt jest odwrotny. Substancje stałe mają zazwyczaj strukturę krystaliczną o powtarzającym się wzorze atomowym, której charakter wpływa na wytrzymałość i twardość materiału. Oczywiście w strukturze mogą pojawić się defekty – zaburzenia układu sieci np. w postaci dyslokacji. Gdy odkształcamy stop CrCoNi przemieszczającym się dyslokacjom towarzyszą dwa zjawiska: nanotwinning i poślizg, które doprowadzają do tak korzystnej przebudowy sieci, że metal odkształca się i jednocześnie cały czas stawia opór. Ze względu na wysoki koszt wytworzenia, spowodowany ograniczonym dostępem do kobaltu i niklu, stop nie będzie powszechnie stosowany. Przykładowym wykorzystaniem jest kosmos, w którym ekstremalne warunki mogą zniszczyć standardowe stopy metali.
Dzień 2
Druk z metalu
Druk 3D z metalu polega na spiekaniu kolejnych warstw sproszkowanego metalu wiązką lasera. W zależności od zastosowanego materiału (np. aluminium, tytan, stal nierdzewna, nikiel) elementy wytworzone tą metodą charakteryzują się wysoką wytrzymałością, odpornością na korozję i podwyższoną twardością znajdując zastosowanie przede wszystkim w przemyśle motoryzacyjnym i lotniczym. Druk 3D z metalu jest polecany, gdy chcemy wytworzyć jeden złożony detal o takim stopniu skomplikowania, że trudno wykonać go inną metodą. Główną wadą druku 3D z metalu jest jego koszt oraz ograniczona wielkość elementu ze względu na warunki produkcji i kontrolę procesu. Wydruk powstaje bowiem w atmosferze gazowej, przez co konieczna jest odpowiednia infrastruktura. Oprócz tego niezbędne jest stosowanie podpór wykonanych z tego samego metalu co sam model.